Një tregtar nga Saksonia e Poshtme kërkon deri në 99,000 euro për një monedhë dy euro.
Monedha është përkujtimore dhe ka motivin e bashkisë së Bremenit dhe statujën e Rolandit, shenjt mbrojtës i qytetit. Megjithatë, monedha në fjalë është emetuar në vitin 2010 në dhjetë milionë kopje dhe është në qarkullim, ndaj nuk është e qartë pse shitësi po e ofron monedhën me një çmim kaq astronomik.
Ai interpreton se është i veçantë në atë që nuk është një aliazh i dy metaleve, por është bërë vetëm nga një metal. Por edhe kjo nuk e justifikon çmimin e spikatur astronomik.
“Nuk e ka atë vlerë, nuk do të funksionojë për të”
Zlatko Vishqevic, ekspert i numizmatikës dhe redaktor i portalit NumizmatikaNET, vëren se tregu numizmatik është i tillë që njerëzit mund të vendosin çmimet që duan për monedhat dhe kartëmonedhat, që nuk do të thotë se do të marrin aq shumë, tha ai për N1 Zagreb.
“Çdokush mund të kërkojë atë që mendon se monedha e tij vlen, por si në çdo treg – pyetja është nëse dikush do të dëshirojë ta paguajë atë çmim.” Çmimet më shpesh dhe më së miri verifikohen kur një monedhë ose faturë shitet në ankand dhe njerëzit ofrojnë një çmim të caktuar. Është atëherë kur e sheh vlerën e vërtetë”, shpjegoi Vishqevic për N1 Zagreb.
Në faqet e reklamave online dhe blerjeve në ankand si eBay, mund të gjeni qindra reklama si kjo nga Gjermania ku njerëzit kërkojnë shuma të mëdha.
Pyetja, megjithatë, është nëse dikush do të paguajë ndonjëherë për të. Vishqevic thotë se sipas të gjitha gjasave – ai nuk do ta bëjë.
“Shitësi mund ta justifikojë çmimin me argumente të ndryshme, por thjesht nuk do të funksionojë nëse monedha nuk e ka atë vlerë”, shton ai.
Paraja në qarkullim nuk mund ta arrijë atë çmim
Vishqevic u pyet nga gazetarët e N1 të Zagrebit se pse monedha e përmendur 2 euro mund të jetë e veçantë dhe cila është vlera e saj e vërtetë.“Gjatë prodhimit të monedhave 2 euro mund të ndodhë që në masën e pllakave bimetalike të gjendet gabimisht një që është tërësisht prej një metali. Mund të ndodhë sepse flasim për miliona sasi dhe është e pazakontë dhe vlen më shumë, por jo ato 99 mijë euro. Kur një monedhë e tillë del në ankand, vlen nga 200 deri në 300 euro, varësisht nga cili shtet vjen. Ky shembull nga Gjermania është i lezetshëm, është interesant, por nuk është spektakolar në asnjë mënyrë. Për 99,000 euro, do të duhej të ishte e klasit botëror në numizmatikë, një monedhë vërtet e rrallë dhe paratë moderne, si euro, vështirë se mund të arrijnë një çmim të tillë”, thekson Vishqevic.
Monedha euro më e shtrenjtë në tregun numizmatik, thotë ai, është monedha përkujtimore 2 euro me Grace Kelly emetuar nga Monako.
“Bëhet fjalë për diapazon rreth 3000 euro dhe ky është rezultati i ankandit. Kaq është shitur në ankand, nuk është diçka që dikush e ka postuar në një njoftim online. “Mund të thuash që një kuti e zakonshme shkrepse vlen 50 mijë euro, por nuk vlen asgjë derisa dikush të të paguajë kaq shumë”, thotë ai.
Dy mashtrimet më të zakonshme në tregun numizmatik
Vishqevic u pyet nga gazetarët se cilat janë mashtrimet më të zakonshme në tregun numizmatik.
“Disa monedha të zakonshme 1 dhe 2 euro janë të veshura me një shtresë metali dhe shiten sikur të ishin bërë vetëm nga një metal. Një situatë tjetër e zakonshme është se monedhat 1, 2 dhe 5 cent, të cilat zakonisht janë të kuqe, shiten sikur të ishin prej metali të bardhë. Kjo arrihet nga një proces elektrokimik specifik që heq veshjen për të prodhuar një bazë hekuri. Ndonjëherë njerëzit blejnë këto 1, 2 ose 5 cent dhe thonë “shiko, ky është një metal”, kur në fakt ata janë ekzemplarë me veshjen e bakrit të hequr. Ky është mashtrimi më i zakonshëm”, shpjegoi ky ekspert i numizmatikës.
